Carlien

Sopraan – In 1996 werd ik lid van Zanggroep Kadans. Omdat mijn broer Michel de dirigent van het koor is, ging ik luisteren naar het allereerste optreden en …. mocht ik me aanmelden als lid. Na een onderbreking van een half jaar vanwege het afronden van een studie ben ik vanaf oktober 1997 ononderbroken en enthousiast lid. De woensdagavond is heilig, al tijdens het inzingen begin ik meestal te gapen en vervolgens, al zingend, valt de vermoeidheid van de dag van me af en voel ik me weer fit, heerlijke avonden.

Marcel

Bas – Een gruwelijke hekel had ik als kind aan koren, elke Kerst en Pasen, als eerst mijn zus, dan mijn broer en voor de nachtmis mijn moeder de deur uit gingen. Mijn zangleven ben ik dan ook in mijn eentje met  gitaar begonnen. Toen onze oudste naar (de vrije) school ging, zijn we voor het sociale leven toegetreden tot Kadans. Ik schoorvoetend omdat Francien er alleen bij mocht als ze een man meebracht. Inmiddels, 20 jaar later, hou ik echt van koorzang, bij Kadans maar ook soms projectmatig bij andere gezelschappen. Naast wandelen en beeldhouwen is het ideaal om te ontspannen. Mannen kom er bij, ook voor de gezellige nazit in de kroeg 😉

Karin

Sopraan   –    Als kind was ik lid van een kinderkoor. We zongen Dikkertje Dap en Ik heb een tante en een oom die wonen in een eikeboom. Wat was dat leuk! Daarna zijn er jaren voorbij gegaan, tot ik in 2011 bij Kadans kwam, waarin ik vergeten was hoe fijn het is om in een koor te zingen. Het is voor mij een flow-ervaring als we zó met elkaar samen zingen dat ik mijn eigen stem niet meer kan onderscheiden van de anderen. Daarom wil ik onze repetities en  uitvoeringen niet meer missen!

Anita

Sopraan –

“Music was my first love and it will be my last”

Als peutertje was ik helemaal into the music, kroop zowat in de pick-up, dansend op mijn kleine voetjes van links naar rechts, de haartjes kletsnat van het zweet. Dat bewegen op muziek, in alle vormen en maten, is er nooit meer uitgegaan, bij het koor soms wel lastig voor de lady’s die achter mij staan ?. “Wir setzen uns…”

Elies

Alt –

Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder.

Ik sluit me helemaal aan bij deze tekst van Ramses Shaffy … vooral omdat hij het zingen op de eerste plaats zet.

Henk

Bas –

Maril

Sopraan – Ik heb jarenlang klassieke zangles gevolgd. Daarna ben ik me gaan specialiseren in Jiddische muziek en heb les gehad van joodse zangeressen, waaronder de bekende Amerikaans-joodse Theresa Tova, die mij leerde de dramatiek van de liederen over te brengen. Vervolgens solo gezongen in een klezmerband. Verder ook met het project Boddie meegedaan, een muziektheaterproductie met ‘lichaamsmuziek’ van onze dirigent. Hij haalde me over om na het overlijden van mijn man bij Kadans te komen. Dat was liefde op het eerste gezicht. De sfeer en de mensen zijn daarbij voor mij mede bepalend.

Francien

Twintig jaar geleden kwamen Marcel en ik, ouders van 2 Vrije School-kinderen, bij Kadans, met de bedoeling andere ouders te leren kennen. Ik ben nooit meer weg gegaan en heb ondertussen veel bijgeleerd. Ik vind het vooral leuk omdat we zo’n verschillende liederen zingen. Hoogtepunten: de jaarlijkse korendag van Vrije Scholen, de bezoekjes aan ons bevriende koor in het Westerwald, en Kerst op het Erf bij de Corisbergboerderij. Onlangs hebben we zelfs twee keer opgetreden in de Heerlense schouwburg. Kadans is een fijne, gezellige groep en ik hoop dat ik nog lang kan blijven.

U misschien?

Wel interesse, je bent zelfs een badkamer-Pavarotti, maar hebt geen koorervaring?

U weet niet of U sopraan, alt, tenor of bas bent?

Maakt niet uit, kom gewoon eens gezellig meedoen, onze dirigent ontdekt dat wel. En er ligt altijd een reserveklapper voor U klaar.

We repeteren iedere woensdag van 20.00-22.00 uur, op de Vrije School, Molenberg Heerlen behalve in de schoolvakanties.

Wiesje

Sopraan – in 2004 was er een Vrije Scholen-korendag in Heerlen, een jaarlijkse feestelijke bijeenkomst van koren, ooit ontstaan uit ouderinitiatieven. Ik was nog geen lid van Kadans, kende wel de school, de dirigent en de meeste mensen. Mijn actie die dag bestond uit afwassen en opruimen in de keuken en natuurlijk luisteren. Ondanks het lidmaatschap van een oratoriumkoor en in die tijd veel andere bezigheden, heb ik me direct aangemeld. Het repertoire, de koorklank én de stemming onderling, het was geweldig. Juist het onderscheid tussen beide koren is zo mooi. Elke week een feestje, zingen bij Kadans!

Marleen

Alt

Karin

Sopraan – 14 Jaar geleden stapte ik van een ander koor over naar Kadans, omdat ik ipv 2xp.maand liever iedere week wilde oefenen. Ik vond het direct heel gezellig en was onder de indruk van de klank van het koor. Al jaren zing ik ook bij de H.O.V. en vindt het leuk om in toch wel twee heel verschillende koren te zingen. De betrokkenheid onder de leden van Kadans vind ik fijn en komt de sfeer ten goede. Heel leuke bijkomstigheid is dat ik in Kadans mijn lieve vriend heb gevonden.

Mieke

Alt – Drie jaar geleden ging ik, overgehaald door een koorlid, eens luisteren naar een repetitie van Kadans. Sindsdien kom ik elke woensdagavond met veel plezier naar de repetitie.
Kadans bestaat uit een groep lieve hartelijke betrokken mensen die de liefde voor de koormuziek delen. Ik hoop hier nog vele jaren bij te mogen horen.

Piet

Tenor –

Ik ben Piet,

je ziet mij niet,

maar je kunt me wel horen,

ik zit bij de tenoren.

Geert

Bas –

Zingen doe ik altijd, ik zou niet zonder kunnen.

Jacqueline

Sopraan –

“De meeste oude mollen die ik ken, zouden willen dat ze minder naar hun angsten hadden geluisterd en meer naar hun dromen.”

Een van de dingen waar ik gelukkig van word, is zingen in dit koor

Günter

Tenor –

Al meer als 20 jaar ben ik ouder en vrijwilliger op de zorgboerderij “Hoeve Corisberg”. Ieder jaar met “Kerst op het Erf” was er een optreden van koor Kadans. Ieder jaar dacht ik: dat zou ook iets voor mij zijn. Nu ben ik inmiddels al 3 jaar lid van het koor, en het bevalt me prima. Leuke mensen, fijne samenzang. Ik hoop dat ik nog lang mee kan zingen met Kadans.

Yvonne

Alt –  Na mijn hele leven bij koren te hebben gezongen ben ik na een rustpauze van 1 jaar, neer gestreken in het warme nest van Kadans. Elke week kom ik met ontzettend veel plezier zingen. Het valt echter niet mee om in het repertoire te kruipen van dit koor, dat al meer dan 20 jaar een traditie heeft opgebouwd, want ik wil gewoon alles mee kunnen zingen. Maar het is een fijne groep mensen waarin ik mij van begin af aan zeer welkom heb gevoeld en samen moet dat zeker lukken!

José

Sopraan –

 

 

 

 

 

 

 

Frederik

Tenor –

Zingen is één van de dingen die ik al sinds lange tijd graag doe.
Het “samen zingen” begon op de middelbare school tijdens de muziekles en ik ben sindsdien al lid geweest van verschillende koren.
Kadans past perfect in dit plaatje; zeker omwille van het diverse repertoire.

Annalies

Alt –

Onderstaand gedicht (niet van mijzelf) zegt alles wat muziek/ zingen voor mij betekent.

Muziek brengt mensen samen,
Muziek geeft mensen hoop,
Muziek bevrijdt de tranen,
Muziek laat verdriet de vrije loop.
Muziek helpt mensen rouwen,
Muziek kan bruggen bouwen,
Zij uit, als woorden falen,
haar gevoel in alle talen.

 

Susanne

Alt – Hoe het koor begon. Mijn jongens zaten op de Vrije School en moesten telkens vanuit Duitsland gebracht worden. Een jaar voor Kadans oefenden we vaak ’s morgens vroeg met de muzieklerares de V.S.-liedjes van de kinderen. Dat riep bij mij aangename jeugdherinneringen op. Daarom ontstond het idee een schoolouderkoor te beginnen. De daaropvolgende periode heb ik veel ouders zien wegvluchten als ik weer kwam met mijn vraag of ze wilden meedoen. Maar het lukte. Alleen wilde de schooljuf het niet doen en daarom besloot Tiny om Michel te vragen. Zo gezegd zo gedaan en nu moet ik al 25 jaar iedere woensdag gaan zingen 😉

Lisette

Alt – Vanaf de eerste repetitie bij Kadans ben ik blijven komen en ik ben nu al 13 jaar lid. Leuke gemoedelijke sfeer. Een sociaal koor met respect voor allen. Het repertoire is gevarieerd en uitdagend en dit wordt door een vriendelijke en creatieve dirigent aangeleerd. Hij is ook een zeer goede pianist, wat wil je nog meer. Hoogtepunten zijn de optredens en we hebben ook een echte  bonte avond. We hebben allen inbreng in de gang van zaken. Echter ik heb een streepje voor: als bestuurslid en penningmeester houd ik de financiën in de gaten. ?

Chris

Tenor –  In de derde klas van de lagere school zong ik als jongenssopraan al in een jongenskoortje. Dit was het begin van héél véél jaren koorplezier totdat het koor waarbij ik zong, gezien de gemiddelde leeftijd van de leden, een langzame dood tegemoet ging.
Na een paar jaar koorloos te zijn geweest, begon het toch weer te kriebelen. Via google vond ik een paar koren in Parkstad, bekeek en beluisterde het repertoire van o.a. ‘Forever young’ en ‘Kadans’, en toen was de keuze snel gemaakt. Wat ben ik blij met Kadans. Ik voel me er thuis, een koor met fijne mensen en een prachtig repertoire!

Stefan

Bas –

“Hoi, ik ben Stefan. Ik zet de stoelen klaar en sla op de gong na de pauze. Maar een begeleidende tekst hoeft bij mij niet hoor.”

Bas

Haha, dat zou mijn naam kunnen zijn. Ik kies er echter voor om hier niet met naam en foto vermeld te worden.

Wat niet wegneemt dat ik wel degelijk een bas van vlees en bloed ben en waarachtig en met plezier meezing bij Kadans.

Of jij ?

De eerste maand is op proef en betaal je dus geen contributie.

Oh … en als je niet weet of je kunt zingen? Dat blijkt vaak heel erg mee te vallen, zeker wanneer je ‘gedragen wordt’ binnen je eigen stemgroep.

Verras jezelf. Je kunt gerust en ook onaangemeld komen binnenwippen. En neem je als vrouw een man mee, dan krijg je uiteraard bonuspunten 😉

 

 

Frans

Tenor –

Vreemd, maar als gepensioneerd ambtenaar heb ik ineens geen tijd meer om stukjes te schrijven voor de site 😉

Franc

Tenor –

“Ik kwam in 2007 bij Kadans. Voor die tijd had ik nooit gezongen, maar groeide ik wel op met een moeder die al haar hele leven in koren zong. Min of meer bij toeval kwam ik met Kadans in aanraking toen ze optraden op de school van mijn dochters, en toen dacht ik: “Dat wil ik ook kunnen”. Het bleek een heel laagdrempelig koor waarin je gemakkelijk wordt opgenomen. Het leuke is dat het repertoire heel breed is: klassiek, jazz en populair, er zit altijd wel iets van je gading bij.

Sien

Sopraan –

Hoi, Ik ben Sien. Ik heb een zoon Ruby, al oud genoeg om voor zichzelf te zorgen. Dus heb ik tijd voor mijn vele passies, zoals lezen, hoelahoepen , sporten, dansen, creatief bezig zijn, wandelen, klussen, gamen en nog veel meer. (Teveel om op te noemen) Maar mijn grootste passie is toch wel zingen en muziek maken. En daarvoor is voor mijn gevoel Kadans the Place to be …

 

Jo

Bas – Ik  ben natuurlijk van alles en nog wat: echtgenoot, vader, opa, gepensioneerd hogeschool-docent en, sinds mijn vijftigste, zanger. Het heeft lang geduurd voor ik in de gaten kreeg dat zingen mij veel oplevert, en dat ik het kan. Zingen is voor mij inspanning, uitdaging en vooral ontspanning. Vanaf mijn 50e zing ik in koren, en vanaf mijn vijfenvijftigste heb ik zangles.  Op advies van mijn zanglerares ben ik sinds jan. ’17  lid van Kadans. Ik zocht een koor dat een gevarieerd repertoire en een ontspannen presentatie heeft maar wel gaat voor kwaliteit.

Monique

Sopraan –   In 2020 ben ik met mijn man vanuit de Randstad naar Zuid-Limburg verhuisd. Samen met vervroegd pensioen genieten we van de mooie omgeving. We wandelen graag met onze twee honden in het heuvellandschap.

In het westen heb ik ongeveer vijf jaar in een popkoor gezongen. Dus ook in het zuiden wilde ik weer graag bij een koor. Via Annalies ben ik bij Kadans gekomen.
Even wennen aan het andere repertoire,  maar na een aantal weken voel ik mij thuis bij Kadans.

Jan

Bas – Na vijftig jaar ben ik weer in Suriname geweest. Opnieuw op het podium gestaan in de kerk waar ik als lagere school kind heb gezongen. Dat bijzondere gevoel van zingen kwam weer helemaal terug.
In 2011 ben ik gevraagd om bij Kadans te komen zingen. Ik kon geen noot lezen, maar dat mocht de pret niet drukken. Het klikte en sindsdien heb ik zelden een repetitie of optreden gemist. Het samen zingen, het opgaan in de groep, geeft me nog steeds kippenvel!

Marijke

Alt –  Ik heb hiervoor in Haarlem in een popkoor gezongen en wilde in Heerlen net zoiets gaan doen. Ik zocht drie koren uit. Het eerste, Kadans, bleek helemaal geen popkoor te zijn. Wat een vreemd repertoire! Toch ging ik die avond vrolijk en bruisend van energie naar huis. De week erop een echt popkoor bezocht. Ik voelde geen klik en besloot het derde koor van mijn lijst uit te proberen. Omdat dit koor die week niet zou repeteren, ging ik nog een keer naar Kadans. Hetzelfde verhaal: wat een vreemde nummers, maar wat kreeg ik er veel energie van! Het derde koor op mijn lijstje ben ik nooit meer gaan uitproberen. Samenvattend: Kadans, eerst wat vreemd, maar geef het een kans.

Monique

Alt –  In corona-tijd heb ik me aangemeld en ik heb pas een paar live repetities meegemaakt bij Kadans. Ik voel nu al dat ik me daar thuis ga voelen.

Eerder heb ik gezongen in koor Amarayllis in Venlo. De sfeer bij Kadans is even ongedwongen en toch ook serieus, we willen tijdens een optreden wél iets moois neerzetten. Zingen is voor mij erg ontspannend en ik geniet van de samenzang. Het repertoire spreekt me aan en is gevarieerd.

Jo

Tenor –

 

 

 

 

 

 

p

Rosita

Sopraan –

Het koor waarbij ik 35 jaar heb gezongen had helaas geen bestaansrecht meer. Na ruim twee jaar “koorloos” te zijn geweest weer op zoek gegaan naar een nieuwe uitdaging en dat werd Kadans. Het was even wennen qua repertoire maar voel me thuis in dit warme en sociaal betrokken gezelschap

Ria

Sopraan –

Marja

Sopraan –

Ton

Bas –

Martin

Tenor –  Ik kom uit een Haagse muzikale familie. Mijn overgrootmoeder was pianolerares, mijn grootmoeder cafépianiste, mijn vader speelt nog steeds op zijn 90ste piano en zingt in een koor. Om de muzikale herrie te ontvluchten, voetbalde ik de hele dag op straat. Dat doe ik nog steeds, nu bij v.v. Schaesberg. Mijn vrouw Monique, die al jaren zingt, vond het leuk dat ik niet alleen mijn kniebanden gebruik, maar ook mijn stembanden. Schoorvoetend heb ik de stap naar Kadans gezet. Eerlijk gezegd valt het niet mee, ik heb nooit gezongen, kan geen noot lezen en worstel me door de partituren. Maar tegen mijn verwachting in, vind ik het best leuk. Dus zolang ik niet weggestuurd word, zien ze mij elke woensdag verschijnen.

Miriam

Sopraan –  Zingen deed ik al voor dat ik kon praten. Het is mijn lust en mijn leven. Als kind zong ik in het kerkkoor van de Anna Kerk in Heerlen (het Volkszangkoor). Naderhand was ik lid en voorzitter van het Weltens Familiekoor dat van een groot koor transformeerde naar een vocaal ensemble (welten Vocaal) en toen toch helaas opgeheven moest worden wegens gebrek aan leden. Bij Kadans was ik al eerder lid maar toen kon ik twee koren niet combineren met mijn werk. Nu ben ik blij weer deel te mogen uitmaken van deze “zangfamilie” en ik hoop nog heel wat jaren mee te mogen doen.

“Een dag niet gezongen, is een dag niet geleefd!”